Dionne Stax: Dionne Stax: “Geen relatie hebben heeft ook zo zijn voordelen”

Dionne Stax: “Geen relatie hebben heeft ook zo zijn voordelen”

Dionne Stax NOS Journaal presentatrice op 2 juli 2016 18.00 uur met vroege avond nieuws uitzending op NPO1.

Ze is doodmoe na twee intensieve opnameweken voor haar nieuwe programma ‘Van onschatbare waarde’ bij omroep MAX. Maar dat merk je bij Dionne Stax (31) niet.

Ze ziet er stralend uit, ook al zegt ze dat ze wallen van hier tot Tokio heeft. Met een ontwapenende lach vertelt ze over haar werk, haar familie en vriendinnen en over de werkstress.

NOS Journaal presentatrice Dionne Stax is geen piekeraar, ze is nuchter en optimistisch. Dat er nog geen grote liefde in haar leven is, houdt haar niet zo bezig. ‘Als het komt, dan komt het vanzelf’, is Dionnes motto.

Haar laatste relatie was vierenhalf jaar geleden. Maar dat is dan ook alles wat ze erover kwijt wil. En ook dat typeert haar. Ze wil best wat vertellen, maar is zich heel bewust van wat ze deelt. Ze schermt haar leven goed af, ook op sociale media.

Ja, de wandeltochten met haar ouders komen op Instagram en twitter, omdat ze zo trots is op die lieve mensen. En de mooie vakantiekiekjes uit Vietnam en New York deelt ze ook.

Dionne Stax NOS Journaal presentatrice op 2 juli 2016 17.00 uur met dag journaal middag nieuws uitzending op NPO1.

Tante Dionne
Geen relatie hebben, heeft ook z’n voordelen, vindt Dionne Stax. Niemand om rekening mee te houden, ook geen kinderen. Lekker doen en laten wat ze wil.

“En als vriendinnen langskomen met kinderen kan ik even ‘tante Dionne’ spelen. Dat vind ik hartstikke leuk, dan gaan we winkelen en taart eten. Maar ik ben ook weer blij als ze weg zijn.”

Charlie Hebdo
Naast haar familie spelen vriendinnen een grote rol in Dionnes leven. Ze zijn belangrijk voor haar, want haar werk levert ook stress op.

Neem de uitzending over Charlie Hebdo. “Ik heb na afloop als eerste mijn ouders gebeld. Die hadden de hele middag voor de buis gezeten.

En daarna heb ik mijn vriendinnen gevraagd of ze met me naar de kroeg wilden.

Ik moest het allemaal even van me afkletsen. Het was echt een achtbaan, die dag.

Ik moest improviseren, er lag geen vastomlijnd draaiboek. Ik werkte op de top van mijn kunnen. Eerst was er de adrenaline, maar daarna kwamen de emoties. Dit soort gebeurtenissen is wrang genoeg de reden dat ik dit werk doe.

Ik wil erbij zijn als zoiets gebeurt, het de huiskamers inbrengen. Tegelijkertijd vind ik het ook vreselijk wat daar gebeurt, maar daar is pas achteraf ruimte voor. In het café, met mijn vriendinnen.”

Dromen over later
Om die werkstress de baas te kunnen, doet Dionne Stax aan yoga. “Ik merk dat ik mezelf soms voorbij loop. Ik wil gewoon het liefst alles tegelijk: naar mijn vriendinnen, naar mijn ouders en heel hard werken.

Dionne Stax NOS Journaal presentatrice op 2 juli 2016 om 13.00 uur met vroege dag middag nieuws uitzending op NPO1.

Dan vergeet ik om rust te nemen, even stil te staan bij alles wat er gebeurt. Dus ik probeer nu minstens twee keer per jaar een week op yogareis te gaan.

Ik ben naar Ibiza geweest en naar Malaga.

Dan ben ik een week bezig met mezelf, mijn lichaam, gezond eten, goed slapen, geen alcohol.

Dan kom ik weer tot mezelf en sta ik bewust stil bij alles wat ik meemaak. En dan realiseer ik me dat ik best happy met mijn leven ben. En kan ik misschien zelfs een beetje trots zijn op mezelf. Dat leer ik ook steeds meer.”

Dionne kan niets weggooien. Op haar balkon staat bijvoorbeeld een stokroos. Niet dat hij nog leeft, maar er kleven herinneringen aan. Ze kreeg de roos van haar opa, die inmiddels is overleden. Als ze ernaar kijkt, ziet ze hém. In de weer met zijn rozen in de tuin. Trots op zijn planten. En dat beeld koestert ze. Dus die kale plant op haar balkon ook. En dan is er die ingelijste cover van het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo. Dionne was aan het werk toen de redactie van het blad in Parijs werd beschoten. "Ik presenteerde de uitzending van twaalf uur 's middags. Uiteindelijk heb ik tot zes uur 's avonds de live-uitzending over die terreuraanslag aan elkaar gepraat." En nu is die cover van het blad het eerste wat ze ziet als ze wakker wordt. Een belangrijk aandenken. "Eentje met een dubbel gevoel. Het was natuurlijk verschrikkelijk wat daar in Parijs gebeurde. Zo'n directe aanslag op de persvrijheid, zo veel slachtoffers. Maar tegelijkertijd was het mijn vuurdoop. De stress, de tijdsdruk; het was dé kans om te laten zien dat ik zo'n uitzending aan kan. Zoiets kun je van tevoren niet oefenen. Die dag gaf me zelfvertrouwen. En het gevoel: ik ben hier op de plek waar ik moet zijn." En nu kijkt ze elke ochtend als eerste naar die poster op haar slaapkamer. Als reminder waar ze het voor doet.

Nieuw programma
Geen wonder dat Dionne zo blij is met het nieuwe programma dat ze gaat presenteren. Van onschatbare waarde heet het. Een soort Tussen kunst en kitsch, maar dan moeten de kandidaten hun object voor het beste bod verkopen. En daar komen natuurlijk ook kandidaten die moeilijk afstand kunnen doen van hun spullen. "Eén van de kandidaten die me het meeste is bijgebleven, is een man die in het programma afscheid neemt van een deel van zijn zorgvuldig opgebouwde stripverzameling. De grootste van Nederland zelfs, heb ik me laten vertellen. Ik had zo met hem te doen. Hij was al op leeftijd en vond dat hij daarom zo zoetjesaan zijn verzameling van de hand moest doen. Ik zag hoeveel moeite hij daarmee had. Ik kon het me zo voorstellen. Toen ik klein was, kon mijn moeder mijn kamer al nauwelijks schoonmaken omdat hij vol lag met knuffelbeesten die ik niet weg wilde doen." Maar het uitstapje naar een andere omroep, Max, geeft haar ook de kans om zich van een andere kant te laten zien. Hier kan ze meer haar emoties tonen, dat kan bij het NOS Journaal natuurlijk niet. Daar wordt ze geacht 'neutraal' het nieuws te brengen. Het nieuwe programma is in zekere zin net zo'n kans als die uitzending over de aanslag op Charlie Hebdo was. Maar dan met een leukere aanleiding.

"IK MERK DAT IK MEZELF SOMS VOORBIJ LOOP"

Succesvol
Sommige kansen dienen zich aan, maar Dionne dwingt ze ook zelf af. "Toen ik nog Communicatiewetenschappen studeerde, wilde ik weten of de journalistiek echt zo interessant was als ik dacht. Dus zocht ik een mogelijkheid om stage te lopen, ook al was dat helemaal niet verplicht. Het lukte bij Headlines, de voorloper van NOS op 3, dat zich op jongeren richt."

"HET AFSCHEID VAN MIJN ZUS GAAT ALTIJD GEPAARD MET TRANEN"

Ze maakte een indrukwekkende reportage die het journaal haalde. Over twee soldaten die door eigen vuur waren omgekomen in Afghanistan. "Ik reed naar Friesland, waar de twee militairen vandaan kwamen. Camera en microfoon in de aanslag. De vriendin en de vrienden van deze jongens wilden zich wel door mij laten interviewen. Prompt opende het achtuurjoumaal ermee." Ze was verrast en vond het leuk, maar trots zijn, nee, dat is ze niet zo snel op zichzelf. Nog steeds niet trouwens. Nog voor haar dertigste werd ze presentator van het achtuurjournaal. Het is haar niet komen aanwaaien, mochten mensen dat misschien denken. En ze is ook niet altijd even succesvol geweest. Er waren geen schandalen of missers, maar wel reportages die op z'n zachtst gezegd 'niet zo heel goed' waren. Maar ze heeft het afgeleerd om de kritieken op Twitter te bekijken. Want die komen meestal van mannen die vinden dat ze daar alleen zit omdat ze blond is.

Thuis in Brabant
Dionne is behoorlijk ambitieus. "Al weet ik niet waar die drive vandaan komt. Mijn ouders hebben me altijd heel vrij gelaten. Soms een beetje bijgestuurd, maar nooit gepusht." Haar vader werkte bij de Belastingdienst, haar moeder in de kinder-opvang. Dionne verhuisde van het kleine Brabantse plattelandsdorp Boxmeer naar Tilburg om te studeren, en daarna naar Amsterdam om te werken. Ze rijdt vaak terug naar Brabant, naar haar familie.

"Ik krijg er een warm gevoel van. Als ik de snelweg verlaat, zie ik de weilanden met de schapen, en dan voel ik me weer thuis." Ze wandelt nog graag met haar ouders langs de Maas of door de bossen bij Boxmeer. Dan hebben ze het over van alles, van haar programma's tot een nieuwe wasmachine die aangeschaft moet worden. Het accent heeft ze inmiddels afgeleerd met logopedie, maar als Brabantse is ze nog wel heel fysiek ingesteld. "Ik houd enorm van knuffelen, ook met mijn vriendinnen in Amsterdam. Eerst schrokken ze daar een beetje van, maar nu zeggen ze lachend: 'Daar heb je die Brabo weer.'"

"NA DE ADRENALINE KOMEN DE EMOTIES"

Hechte familie
"We zijn een hecht gezin. Ik bel zeker een keer per week met mijn oma van 94. Dan hebben we het over van alles. Mijn oma kijkt altijd naar mijn uitzendingen. Ze was vroeger coupeuse en vertelt me altijd wat ze van mijn kleding vindt. 'Prachtig jurkje, mooie coupenaad.' En we hebben als gezin de Stax-app' waarmee we elkaar dagelijks op de hoogte houden. We zeggen elke ochtend 'goeiemorgen' tegen elkaar en zegen 's avonds altijd 'slaap lekker'." Dionnes oudere zus Charlotte is zeven jaar geleden voor de liefde naar Barcelona verhuisd. "Ook met haar heb ik een goede band. Ik was altijd de introverte, rustige van de twee, zij is het tegenovergestelde.

In de puberteit botste dat soms omdat we zo verschillend zijn. Als ik na een drukke dag alleen thuiskom, videobellen we vaak even. Maar ik wil haar soms ook gewoon even knuffelen. Dus boek ik zo vaak ik kan een ticket. We gaan minstens eens per jaar samen op vakantie: afgelopen jaar naar New York en Praag en binnenkort naar Lanzarote. Deze keer geen stedentrip waar we bekaf van thuiskomen. We gaan nu eens lekker relaxen in een mooie villa. We genieten zo intens van elkaar, het afscheid gaat altijd gepaard met veel tranen."

Nu haar zus in het buitenland woont, heeft Dionne soms het gevoel dat er extra verantwoordelijkheid op haar schouders rust. "Toen mijn opa overleed, was ik degene die mijn ouders hielp om dingen te regelen. Toen besefte ik ineens: wat als mijn ouders straks meer hulp nodig hebben? Dan sta ik er wel alleen voor. Mijn zus zie ik niet terugkomen uit Spanje. Ze heeft daar haar draai gevonden. Ach, wie weet verhuizen mijn ouders misschien nog wel eens naar de zon, daar maken we wel eens grappen over."

"GEEN RELATIE HEBBEN HEEFT OOK Z'N VOORDELEN"

Ze is geen piekeraar, ze is nuchter en optimistisch. Dat er nog geen grote liefde in haar leven is, houdt haar niet zo bezig. Als het komt, dan komt het vanzelf, is Dionnes motto. Haar laatste relatie was vierenhalf jaar geleden. Maar dat is dan ook alles wat ze erover kwijt wil. En ook dat typeert haar. Ze wil best wat vertellen, maar is zich heel bewust van wat ze deelt. Ze schermt haar leven goed af, ook op sociale media. Ja, de wandeltochten met haar ouders komen op Instagram, omdat ze zo trots is op die lieve mensen.

En de mooie vakantiekiekjes uit Vietnam en New York deelt ze ook. Geen relatie hebben, heeft ook z'n voordelen, vindt ze. Niemand om rekening mee te houden, ook geen kinderen. Lekker doen en laten wat ze wil. "En als vriendinnen langskomen met kinderen kan ik even `tante Dionne' spelen. Dat vind ik hartstikke leuk, dan gaan we winkelen en taart eten. Maar ik ben ook blij als ze weg zijn." Naast haar familie spelen vriendinnen een grote rol in Dionnes leven. Ze zijn belangrijk voor haar, want haar werk levert ook stress op.

Neem de uitzending over Charlie Hebdo. "Ik heb na afloop als eerste mijn ouders gebeld. Die hadden de hele middag voor de buis gezeten. En daarna heb ik mijn vriendinnen gevraagd of ze met me naar de kroeg wilden. Ik moest het allemaal even van me afkletsen. Het was echt een achtbaan, die dag. Ik moest improviseren, er lag geen vastomlijnd draaiboek. Ik werkte op de top van mijn kunnen. Eerst was er de adrenaline, maar daarna kwamen de emoties. Dit soort gebeurtenissen is wrang genoeg de reden dat ik dit werk doe. Ik wil erbij zijn als zoiets gebeurt, het de huiskamers inbrengen. Tegelijkertijd vind ik het ook vreselijk wat daar gebeurt, maar daar is pas achteraf ruimte voor. In het café, met mijn vriendinnen."

Dromen over later
Om die werkstress de baas te kunnen, doet Dionne aan yoga. "Ik merk dat ik mezelf soms voorbij loop. Ik wil gewoon het liefst alles tegelijk: naar mijn vriendinnen, naar mijn ouders en heel hard werken. Dan vergeet ik om rust te nemen, even stil te staan bij alles wat er gebeurt. Dus ik probeer nu minstens twee keer per jaar een week op yogareis te gaan. Ik ben naar Ibiza geweest en naar Malaga. Dan ben ik een week bezig met mezelf, mijn lichaam, gezond eten, goed slapen, geen alcohol. Dan kom ik weer tot mezelf en sta ik bewust stil bij alles wat ik meemaak. En dan realiseer ik me dat ik best happy met mijn leven ben. En kan ik misschien zelfs een beetje trots zijn op mezelf. Dat leer ik ook steeds meer."

Dromen over de toekomst, doet Dionne eigenlijk nooit. Maar hoe ze zichzelf later ziet, daar kan ze zich wel een voorstelling van maken. "Met een vriendin heb ik het daar laatst nog over gehad. Dat we dan , als twee oude besjes in een zonnig land gaan wonen. In een prachtig huis aan het strand. We proosten met wijn en kijken elkaar dan ultiem gelukkig aan." Tot die tijd kijkt ze regelmatig naar al die bewaarde spullen in haar huis. Die poster van Charlie Hebdo. Of die oude stokroos op het balkon. Tastbare herinneringen. Van onschatbare waarde. Daar zouden ze eens een programma over moeten maken.

Meer over Dionne Stax

Je leest het hele interview met Dionne in Libelle 11, vrijdag 3 maart 2017 in de winkel. Van onschatbare waarde is vanaf donderdag 2 maart 2017 wekelijks om 21.30 uur te zien op NPO1.